Po okresie II wojny światowej na terytorium Polski pozostało wiele miejsc, w których dokonywano masowych mordów. Głównie ludności polskiej oraz żydowskiej. Również w tych samych lokalizacjach dokonywane były pochówki, a raczej miejsce miało umieszczanie wszystkich zwłok w wielkich dziurach w ziemi i zakopywanie w zbiorowych mogiłach.
Z całą pewnością wiele z nich mieściło się w lasach oraz innych miejscach oddalonych od osad ludzkich. Celem tego było ukrycie ogromu mordów jakie zostały dokonane na ziemiach naszego kraju. Część mogił zostało odnalezionych, najczęściej jednak nie wiadomo, kto w nich spoczywa. Potrafimy jedynie stwierdzić, że w danym miejscu zakończony został żywot i złożono szczątki wielu osób. Wiedza historyczna pozwala nam twierdzić, że wiele takich miejsc nie odnaleziono i nigdy nie zostaną już odkryte.
W tych poznanych, nawet jeśli nie znamy nazwisk zmarłych tworzone są pomniki. Stanowią one miejsca pamięci, a także lokalizację, w której bliscy osób zaginionych w trakcie wojny mogą w sposób symboliczny złożyć kwiaty i zapalić znicze. Jednocześnie modląc się za dusze i spokojny spoczynek bliskich, na których groby nie mają możliwości się udać.
Niektóre grobowe mogiły wojenne stanowią duże pomniki z wymienionymi nazwiskami, osób, które spoczywają w danym miejscu. Informacje na ten temat pochodzą najczęściej z dokumentacji wrogich wojsk, sporządzonej np. na podstawie dokumentów, które mieli przy sobie mordowani. Takie listy i dokumenty umożliwiły rodzinom poznanie prawdy o losie ich najbliższych i oddanie im czci w miejscu, w którym spoczęli.
Stawianie pomników oraz tablic pamiątkowych w miejscach masowych mordów ma na celu przypominanie i zakorzenianie w nas ogromu krzywdy, bólu i zła jakie niosła za sobą bezwzględna wojna. Jest to rodzaj przestrogi przed rozpoczynaniem takich działań po raz kolejny.
