Ruiny Opactwa Jerpoint nie wyglądają na miejsce spoczynku jednego z najbardziej kochanych ludzi na całym świecie.
Ale to właśnie tutaj, w hrabstwie Kilkenny w Irlandii, wśród kamieni, krzewów, pod połamaną kamienną płytą, zostały złożone szczątki prawdziwego Świętego Mikołaja.
„To niesamowita historia, a jednak bardzo niewiele osób wie o związku Świętego Mikołaja z Irlandią”, mówi lokalny historyk Philip Lynch. „Co prawda każdego roku ludzie odwiedzają to miejsce, ale nadal nie jest ich wielu”.
Legenda Świętego Mikołaja – który w magiczny sposób zostawia prezenty w pończochach na Boże Narodzenie, gdy dzieci śpią – ma swoje korzenie w prawdziwej osobie..
Święty Mikołaj z Miry, 4.-wieczny biskup Licji w współczesnej Turcji, był znany ze swojej niezwykłej ofiarności i był czczony jako żywy święty. Urodził się w zamożnej rodzinie, jego rodzice zmarli, gdy był młody i Nicholas poświęcił swoje życie służbie Bogu. Zgodnie z nauką Jezusa „sprzedaj co masz i rozdaj ubogim,” przekazał całe swoje dziedzictwo na pomoc potrzebującym, chorym i cierpiącym.
Wkrótce stał się znany ze swojej hojności, a dzięki niezliczonym darom dla ubogich, był znany jako cudotwórca, dając co roku przykład dla tych, którzy chcą żyć zgodnie z chrześcijańskimi naukami jak ma wyglądać pobożne życie.
Biskup zmarł w grudniu 346 – i został pochowany w kościele katedralnym w Myra. Grób stał się miejscem pielgrzymek i mówiono, że posiadał właściwości lecznicze. Niebawem został ogłoszony świętym. Po jego śmierci, grób św Mikołaja pozostaje w Myra, aż do buntu muzułmańskich Saracenów w 1087.
Saraceni zajęli Turcję, a historia głosi, że grób Św. Mikołaja został splądrowany przez włoskich żeglarzy i przywieziony do miasta Bari w południowych Włoszech. Relikwie pozostały w małym kościele w Bari, aż Normanowie rządzący ówcześnie Wlochami byli zmuszeni przez Genueńczyków do odwrotu.
Relikwie Świętego Mikołaja został następnie przeniesione w pobliże Nicei we Francji, gdzie jego szczątki zostały powierzone francuskiej rodzinie de Frainet.
Tymczasem w Irlandii, Nicholas de Frainet, przewidując że dni Normanów w południowej Francji są policzone postanowił przenieść relikwie do Kilkenny. Zbudował specjalne opactwo cystersów w Jerpoint, a następnie w 1200 roku, pośród ogromnego rozgłosu, ciało Św. Mikołaja został przywieziony do nowego opactwa i zostało pochowane.
Legenda św Mikołaja została zbudowana na nowo przez marketing firmy Coca Cola, która w 1930 roku postanowiła wskrzesić Św. Mikołaja i przekształcić jego wizerunek w obraz nowoczesnego Świętego Mikołaja w kolorze czerwonym, z białym futerkiem, czarnymi butami i białą brodą. Co ciekawe firma Coca Cola została założona przez Asa Candler, XIX-wieczego bankiera, którego rodzina pochodziła z … Jerpoint.
Włosi wierzą, że Św. Mikołaj nadal pochowany jest w Bari, a 6 grudnia – data jego śmierci – jest obchodzony jako Fiera di San Nicolo, kiedy to prezenty są przynoszone do dzieci. W niektórych społecznościach datę tę uważa się, za ważniejszą od 25 grudnia.
W Holandii i Belgii, 5 grudnia jest z to z kolei święto Sinterklaas, podczas którego dzieci pozostawiają swoje buty przy kominku, aby zostały wypełnione złotymi monetami przez świętego Mikołaja, głównie z szacunku do oryginalnej legendy. W tych krajach Św. Mikołaj wciąż nosi strój biskupa, a nie czerwony ubranko z jakim go teraz kojarzymy.
W Szwajcarii Święty Mikołaj jest znany jako Schmutzli i choć zostawia prezenty dla dobrych dzieci, to także jest usposobieniem postrachu, a mianowicie porywa on złe dzieci w worku i wynosi do ciemnego lasu lub co gorsza topi w rzece.
W Ameryce Święty Mikołaj został wymyślony na nowo przez firmę Coca Cola, która przedstawiła go jako wesołego grubaska z Laponi, używającego reniferów do zaprzęgania swych sań. Przed kampanią marketingową Coca Coli, a więc do roku 1930 roku większość zdjęć, na których widniał Św. Mikołaj przedstawiała jego szatę w kolorze zielonym.
Dziś na całym świecie Św. Mikołaj kojarzy się wszystkim głównie z wizerunkiem zbudowanym przez Coca Colę, a następnie powielonym przez setki amerykańskich filmów.
